ระหว่างกิน ข้าวเหนียว และ มะระขี้นกกรอบสมุนไพร ญาติก็เริ่มเปิดครกส้มตำ ตำ ๆ เราได้ยินเสียงก็เลยเดินไปถามไถ่ว่ามีเกลือไหม เราจะใช้แทนน้ำปลา แล้วเราก็ว่าจะตำเอง หาไปก็ไม่มี ในครัวก็ไม่มี สุดท้ายเขาก็ไปหาซื้อมาให้
พอได้เกลือก็ว่าจะตำเอง ตามรสตัวเอง แต่ญาติเขาก็เสนอจะตำให้ จะจัดการให้ ให้เราไปนั่งรอ สุดท้ายก็ได้ส้มตำไทยใส่เกลือ ไม่มีปู ไม่มีปลาร้า รสเบา ๆ แต่ติดอยู่อย่างเดียว พริกเขาเผ็ดมาก ๆ คือเผ็ดเพราะพันธุ์ของพริก ใส่แค่เม็ดสองเม็ดแต่ก็ยังเรียกว่าเผ็ดอยู่ดี ผิดที่เราเองนั่นแหละ จริง ๆ ต่างถิ่นควรเริ่มจากปรุงเบาไปหาหนัก อย่าเอาค่าปกติของเรามาเทียบ เพราะวัตถุดิบของแต่ละถิ่นไม่เหมือนกัน